آسیب‌های بازی‌های کامپیوتری و کارتون‌های خیالی بر کودکان
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۵۸۳۳۷
درباره تاثیرات بازی‌های کامپیوتری و کارتون های خیالی بر کودکان اظهار کرد: جذابیت ظاهری وسایل ارتباطی در عصر حاضر باعث شده است که کودکان به جای انجام بازی‌های جسمی و گروهی در دنیای مجازی و بازی‌های کامپیوتری غرق شوند.
اخبار اجتماعی- این روانشناس بیان کرد: کودکی که روزی ۱۰ ساعت را به بازی‌های خشن و روح‌خراش اختصاص می‌دهد و غذای کافی نمی‌خورد و کمتر صحبت می‌کند خزانه لغات فقیری دارد همچنین کم‌رویی وعدم توانایی در برقراری تعاملات اجتماعی سازنده و استفاده از زبان بدن و هیجان خوانی و دیدگاه گیری در این فرزنداندیده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او ادامه داد: استفاده از واژگان تلگرافی و کوتاه در جملات، استفاده نکردن از تماس چشمی و زبان بدن در گفتگو‌های دوطرفه، انفجاری و واکنشی عمل کردن، قدرت حل مسئله ضعیف، خشم و عصبانیت، انعطاف‌ناپذیری از دیگر ویژگی‌های این کودکان است.
پرهون با بیان اینکه نشستن مداوم در یکجا باعث آسیب‌های مفصلی و همچنین آسیب به ماهیچه‌های دست‌وپا آنها می‌شود، افزود: ازلحاظ ساختاری شکل بدن تحت تأثیر منفی قرار می‌گیرد همچنین در اثر نگاه مداوم به فضای کوچک موبایل و تبلت چشمان دچار ضعف و مشکل خواهند شد.
این روانشناس اضافه کرد: بی‌توجهی، اضطراب، افسردگی، انزوا، خشم، تعاملات اجتماعی ضعیف، کم‌رویی از دیگر پیامد‌های استفاده زیاد از بازی‌های کامپیوتری است و بی‌نظمی و شلختگی نیز در این کودکان شایع است.
او درباره کاتون‌های خیالی گفت: برنامه‌های کارتونی بخش جدایی‌ناپذیر زندگی کودکان محسوب می‌شوند و از زمان ظهور فیلم‌های کارتونی از یک قرن پیش، نسل‌های مختلفی از کودکان با تماشای فیلم‌های انیمیشن بزرگ شده‌اند. بسیاری از دختران بعد از تماشای قصه‌های انیمیشن تصور میکنند که سیندرلا و شاهزاده خانم هستند و پسران خود را شوالیه شجاع و نترس و قهرمانی محبوب تصور میکنند.
پرهون درباره تاتیرات مثبت و منفی کارتون‌های خیالی بیان کرد: شروع زودهنگام یادگیری، تحول شناختی، یادگیری زبان و غنای خزانه واژگان، افزایش خلاقیت، شادی و تسکین استرس، یادگیری، خیال‌پردازی از اثرات مثبت کارتون‌های خیالی است.
این روانشناس افزود: تشویق خشونت، رفتار نامشخص و عدم همدلی، استفاده از واژگان نامتناسب با سن کودکان، رفتار‌های غیراجتماعی، مشکلات سلامت روان ناشی از سبک زندگی بی‌تحرک، الگو‌های نقش‌های بد و مخرب را از تاثیرات منفی کارتون‌های خیالی می‌توانیم اشاره کنیم.
او درباره راهکار برای چگونگی برخورد والدین با این کودکان گفت: در کنار کودک خود بنشینید و کارتون‌های موردعلاقه‌اش را با او تماشا کنید، با استفاده از این روش والدین می‌توانند از محتوای کارتون‌ها اطلاعات لازم را کسب کنند همچنین ساعت‌های تماشای کارتون را برای کودکان خود محدود کنید.
پرهون ادامه داد: تماشا کردن کارتون موردعلاقه فرزند خود را به انجام فعالیت‌های دیگر ازجمله کار‌های درسی مرتبط کنید، کارتون‌های آموزشی و یا متناسب را برای فرزند خود انتخاب کنید، از سیستم نظارتی متناسب باسن کودکان خود بهره ببرید و کانال‌ها و برنامه‌های آموزنده را برای کودکان خود پیدا کنید.
این روانشناس خاطرنشان کرد: تفاوت بین دنیای خیالی کارتون و واقعیت را برای فرزندان خود شرح دهید و به آنها آگاهی بدهید همچنین اجازه ندهید که فرزندتان قبل از تماشای تلویزیون خوراک خود را صرف کنند، خوردن قبل از برنامه تلویزیون یا تبلت، باعث شکل‌گیری عادات بدخوراکی و استفاده از خوراک‌های باارزش غذایی پایین و استرس در هنگام خوردن می‌شود.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: کودکان دنیای مجازی استرس خشونت دنیای مجازی کودکان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۵۸۳۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ نکته مهم برای آرام کردن کودکی که عصبانی و پرخاشگر است
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از bright side، که کودکان در این سن توانایی ابراز ناراحتی خود را با کلمات ندارند و این به عهده والدین آنها است که به این موضوع رسیدگی کنند تا کودک احساس امنیت و آرامش کند.
در این مطلب چند نکته پیشنهاد می‌دهیم که ممکن است برای مواقعی که کودکتان عصبانی می‌شود، به کارتان بیاید.
۱. اجازه دهید احساسات خود را ابراز کنند.
تلاش برای پایان دادن به عصبانیت سریعتر با روش های بی فایده، مانند فریاد زدن بر سر کودک، موثر نیست. بهتر است بنشینید و اجازه دهید کودک فریاد بزند و گریه کند و اجازه دهید همه چیز به خودی خود آرام شود. هنگامی که کودک عصبانیت خود را ابراز کرد، احساس بسیار بهتری خواهد داشت و کلمات شما معنای بیشتری خواهند داشت. شما همچنین می توانید احساس آرامش کنید و بتوانید با کودک خود در مورد احساسات او و چیزهایی که او را آزار می دهد، بحث سازنده تری داشته باشید.
۲. اگر پرخاشگری کردند آنها را از موقعیت دور کنید.
فریاد زدن، گریه کردن و کوبیدن پاهایشان به زمین بسیار متفاوت از پرخاشگری است، آنها ممکن است شروع به ضربه زدن، گاز گرفتن یا پرتاب کردن اشیا کنند. برای این نوع رفتار، می توانید فوراً کودک را از موقعیت خارج کنید و اگر در جمع هستید او را به مکانی ساکت ببرید. اگر در خانه هستید، می توانید به فرزندتان نزدیک شوید و با لحنی محکم اما نه عصبانی به او توضیح دهید که پرخاشگری بد نیست. آنها می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند از شما عصبانی باشند، اما رفتار فیزیکی کاملا غیرقابل قبول است.
۳. توجه آنها را به چیز دیگری جلب کنید.
کودکان معمولاً دامنه توجه بسیار کوتاهی دارند، به این معنی که آنچه اکنون آنها را آزار می دهد می تواند در چند ثانیه فراموش شود. بنابراین، اگر آنها صحنه ای را در یک فروشگاه ایجاد می کنند زیرا می خواهند شما چیزی برای آنها بخرید، می توانید با چیز دیگری حواس آنها را پرت کنید. می‌توانید یک شی یا اسباب‌بازی را به آنها بدهید که می‌دانید دوست دارند، یا می‌توانید چیزی را در مغازه به آنها نشان دهید که ممکن است مورد علاقه باشد. بهتر است فرزندتان را با سایر کودکانی که در آن زمان ساکت هستند مقایسه نکنید.
۴. از آنها بخواهید در فضایی آرام بنشینند.
این روشی است که بسیاری از معلمان پیش دبستانی از آن پیروی می کنند، جایی که آنها یک نقطه "آرامش" دارند. این می تواند یک گوشه گرم و زیبا از خانه شما با کوسن های نرم روی زمین، کتاب ها، اسباب بازی ها و سایر وسایل سرگرم کننده در اطراف باشد. وقتی کودک شما ناراحت یا عصبانی است، می توانید او را تشویق کنید که در آن گوشه بنشیند و با یک فعالیت حواس خود را پرت کند. مثلاً اگر به نقاشی علاقه دارند، می توانید یک دفترچه با چند مدادرنگی در آن فضا نگه دارید تا سریعتر آرام شوند.
۵. جایگزینی برای آرام کردن آنها پیشنهاد دهید.
کودکان اغلب می خواهند کارهایی را انجام دهند که بزرگسالان می دانند خطرناک است، اما بچه ها آن را درک نمی کنند. آنها احساس می کنند که شما آنها را از دستیابی به چیزی که واقعا می خواهند منع می کنید. بنابراین، به جای فریاد زدن بر سر آنها که کاری انجام ندهند، می‌توانید جایگزین مشابهی را به آنها پیشنهاد دهید که هدف جدیدی برای آنها خواهد بود. این می تواند نسخه ایمن تر از کاری باشد که آنها می خواهند انجام دهند و شما می توانید این فعالیت جدید را برنامه ریزی کنید.
۶. از قبل به آنها هشدار دهید.
یکی از چیزهایی که بچه‌ها از آن لذت نمی‌برند این است که شما به طور ناگهانی به زمان بازی آنها پایان می‌دهید، در حالی که آنها نمی‌دانستند زمان رفتن فرا رسیده است. شما نمی توانید به آنها بگویید که ۱۰ دقیقه دیگر بازی تمام است، زیرا آنها در این سن درکی از زمان ندارند. کاری که می توانید در عوض انجام دهید این است که به آنها بگویید که می توانند ۲ راند دیگر از بازی خود را انجام دهند و سپس آنجا را ترک خواهید کرد. این چیزی است که آنها می توانند درک کنند و هر چقدر هم که بخواهند برای مدت طولانی تری بمانند، احتمالاً به آن احترام خواهند گذاشت.
۷. حرف‌های آنها را به خودتان نگیرید.
یکی از رایج ترین جملاتی که بچه ها هنگام ناراحتی از بزرگترها می گویند این است: «از تو متنفرم!» و در حالی که توهین و سرزنش کردن آنها بسیار آسان است، این راه به وضوح اشتباه است. آنها واقعاً منظورشان چیزی نیست که می گویند، اما این فقط راه آنها برای ابراز ناامیدی و نشان دادن احساساتشان است. بهتر است آن را نادیده بگیرید و به برنامه خود پایبند باشید، بدون اینکه اجازه دهید رفتار بد آنها شما را ناراحت کند.
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام